W prawie Polskim, nie została stworzona definicja konkubinatu.
Wskazać należy, że konkubinat to związek dwóch osób, które zdecydowały się żyć wspólnie i tworzyć razem gospodarstwo domowe bez zawarcia małżeństwa.
Jest to jedna z form związku kohabitacyjnego.
W świetle prawa polskiego nie istnieje możliwość rejestrowania konkubinatów, dlatego Partnerzy – w przeciwieństwie do małżonków – mają ograniczone prawa.
I w tym miejscu istotna rzecz 👇
Konkubinat należy odróżniać od luźnego związku partnerskiego. Sąd Najwyższy w jednym z wyroków orzekł – konkubinat to “wspólne, analogiczne do małżeńskiego pożycie, pozbawione legalnego węzła, które oznacza istnienie ogniska domowego ( SN – Izba Cywilna z 28.11.2012 r, sygn. akt. III CZP 65/12)
Konkubinat nie jest uregulowany przepisami – nie przysługuje mu pełnia praw, jakie są obecne w związku małżeńskim.
Warto rozważyć w sytuacji związku nieformalnego, kwestię zawarcia stosownej umowy (najlepiej w formie aktu notarialnego), w której szczegółowo można określić kwestie związane z finansowaniem i późniejszym podziałem wspólnie zgromadzonego majątku.
Umowa dotycząca związku nieformalnego (umowa konkubencka lub umowa partnerska) pozwala dwóm osobom, wspólnie mieszkającym i prowadzącym gospodarstwo domowe, zorganizować życie.
Powstanie związku nieformalnego, jak też zawarcie umowy, dotyczącej związku nieformalnego, nie zmienia (w przeciwieństwie do małżeństwa) stanu cywilnego stron, ani nie daje innych uprawnień, wypływających z aktu zawarcia małżeństwa, m.in. nie powstaje wspólność ustawowa małżeńska.
Uważa się, że umowę, dotyczącą związku nieformalnego, mogą zawrzeć:
✔ osoby pełnoletnie,
✔ osoby, które nie zostały ubezwłasnowolnione,
✔ osoby, które nie są ze sobą spokrewnione.
Forma umowy 📝
Umowę zaleca się zawrzeć w formie aktu notarialnego, co usprawni egzekucję postanowień (jeżeli zajdzie taka potrzeba ) zawartych w umowie, w tym udzielonych pełnomocnictw.
Zawarcie umowy w zwykłej formie pisemnej może powodować problemy w ustanowieniu współwłasności przedmiotów majątkowych, nabytych po zawarciu umowy albo nieskuteczność pełnomocnictw np. pełnomocnictwa do pozyskiwania informacji o stanie zdrowia.
Co zawiera umowa
👉 obowiązek opieki nad drugą stroną (w razie choroby lub niepełnosprawności),
👉 ustanowienia współwłasności przedmiotów majątkowych,
👉 umocowanie drugiej strony, do informacji o stanie zdrowia, leczeniu, zwolnienia z tajemnicy medycznej lub podejmowania decyzji, w zakresie leczenia drugiej strony,
👉 umocowanie do załatwiania spraw urzędowych, w tym przesyłek pocztowych, załatwiania spraw sądowych, podatkowych, bankowych,
👉 umocowanie do zarządu majątkiem drugiej strony,
👉 umocowanie do tworzenia spółek osobowych i kapitałowych, obejmowania udziałów, akcji i obligacji,
👉 ustanowienie renty alimentacyjnej, w razie rozwiązania umowy, z winy jednej ze stron.
Realizacja umowy
W celu realizacji postanowień, zawartych w umowie konkubenckiej lub partnerskiej, konkubenci lub partnerzy(rki) muszą ją przedłożyć odpowiednim organom i instytucjom państwowym (np. na poczcie, w banku, w urzędzie publicznym, w szpitalu itd.), za każdym razem, gdy chcą się na nią powołać, tak jakby przedkładali pełnomocnictwo do dokonania danej czynności szczególnej.
Wszelkie spory, wynikające z zawartej, przez konkubentów lub partnerów(rki) umowy, rozpatrywane będą przez wydział cywilny sądu powszechnego.
⛔ Treść takiej umowy, nie jest regulowana żadną ustawą szczególną, jest to umowa tzw. nienazwana, a więc zastosowanie znajduje zasada ogólna prawa zobowiązań, tj. zasada swobody umów, wyrażona w art. 353¹ K.C.
KONTAKT