Marzeniem każdego przedsiębiorcy jest sprawne działanie sądów i szybkie wydawanie rozstrzygnięć w różnego rodzaju sporach. Niestety to jest nadal marzenie a przecież czas to pieniądz, szczególnie w biznesie…
Sprawy w sądach trwają zbyt długo, długie oczekiwanie na prawomocny wyrok, do którego musimy również doliczyć koszty postępowania, czas trwania ewentualnej egzekucji komorniczej, to jest nadal duża przeszkoda w normalnej działalności biznesowej. Wynik końcowy i skuteczność egzekucji jedynie możemy prognozować, a dopiero zakończenie całości postępowania pokaże nam czy będzie to dla nas pozytywny rezultat.
A może ugoda?
To w gestii stron leży swobodne jej ukształtowanie.
To strony decydują o warunkach zakończenia sporu.
Na czym polega umowa ugody?
Ugoda jest umową nazwaną, zdefiniowaną w art. 917 kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.
A więc istotą ugody jest kompromis. To strony podejmują decyzję o szybkim i samodzielnym zakończeniu istniejących (a także dopiero mogącej powstać) kontrowersji i rezygnują z części swoich roszczeń.
Jak podkreśla Sąd Najwyższy, zakres stosunków prawnych mających zdatność ugodową jest bardzo szeroki. Ugoda może dotyczyć stosunków prawnych: zobowiązaniowych rzeczowych, spadkowych, rodzinnych, administracyjnych, pracowniczych, a także roszczeń przedawnionych, które nie są wygasłe. Przedmiotem ugody mogą być wszelkie prawnych, także roszczenia warunkowe i przyszłe. Zakaz zawierania ugody dotyczy stosunków publicznoprawnych, praw niemajątkowych, praw majątkowych niezbywalnych, niektórych roszczeń z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego, niektórych roszczeń wynikających z prawa pracy, zobowiązań wynikających z gry lub zakładu (wyrok SN z dnia 14 lutego 2023 r., sygn. akt II USKP 221/21, LEX nr 3526882).
Warto również zaznaczyć, że zdaniem Sądu Najwyższego, przedmiotem ugody stają się wszystkie roszczenia wynikające z danego stosunku prawnego – tego, który został ugodą objęty, o ile w jej treści nie zastrzeżono odmiennie. Jeżeli z treści ugody stron nie wynika, że objęto nią jedynie część roszczeń, należy przyjąć, że strony uregulowały wszystkie elementy łączącego je stosunku (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 14 listopada 2023 r., sygn. akt I CSK 5335/22, LEX nr 3645242).
Wobec tego trudno mieć wątpliwości, że zdecydowana większość spraw rozpatrywanych przez sądy, może zostać zakończona samodzielnie przez strony – czy to w drodze ugody zawieranej przed sądem, czy też bez jego udziału (choć zawsze warto postarać się o zatwierdzenie ugody przez sąd, co praktycznie nadaje jej moc równą orzeczeniu sądowemu).
Dla przedsiębiorców z pewnością jednym z najważniejszych argumentów na rzecz zawarcia ugody jest szybkość rozstrzygnięcia sprawy. Właściwie to tylko od samych stron zależy jak szybko uda im się dojść do porozumienia, a spór może zostać zakończony w sposób zupełnie niezależny chociażby od takich czynników, jak kolejka w sądzie i związany z nią czas oczekiwania na prawomocne orzeczenie.
Wspomnieć również trzeba o drugiej stronie ugody, która może nie być panaceum na wszystkie problemy. Niekiedy strony po prostu nie są nią zainteresowane bądź w żaden sposób nie są w stanie dojść do porozumienia. Z pewnością nieopłacalne są ugody nieprzewidujące rzeczywiście wzajemnych ustępstw, a więc takich, w których „wycofanie się” z części roszczeń przez jedną ze stron odpowiada – zwłaszcza ekonomicznie – decyzji drugiej strony. Jeżeli istnieją spore szanse na to, że przed sądem można uzyskać o wiele więcej, niż w wyniku ugody, to jej zawarcie jest po prostu nieopłacalne.
Masz więcej pytań, chcesz rozwiać wątpliwości albo stoisz przed problemem podjęcia decyzji o ugodzie? Zapraszam 
KONTAKT
